Wandal NF F 00-201
Laboratorium
BADANIE WANDALOODPORNOSCI MEBLI METODĄ WG NF F 00-201
Zasada metody.
Badanie określa odporność pokryć siedzeń na niszczące działanie ostrza (rys. 1). Metoda polega na próbie rozcięcia układu w konstrukcjach wandaloodpornych nożem o ostrzu ze stali węglowo-chromowej Y2 120c o twardości powyżej 800 HV5.
Stanowisko do badania wandaloodporności foteli
Zasada metody
Układ
do mocowania próbki
Zgodnie z
wymaganiami normy PN-EN 45545-2 Aneks B badanie wandaloodporności
powinno być przeprowadzone każdorazowo przed badaniem reakcji na
ogień fotela w celu określenia zakresu zniszczeń, które należy
odtworzyć na obiektach (fotelach) do badań ogniowych. Przyjmuje się, że
pokrycie siedzenia jest wandaloodporne, gdy długość przecięcia
jest mniejsza od 50mm.
Próbki do badań.
Do badania należy pobrać trzy reprezentatywne próbki układu w
konstrukcjach wandaloodpornych o wymiarach 300x300 mm. Próbka
powinna zawierać wszystkie warstwy wchodzące w skład układu,
natomiast krawędzie układu powinny być tapicerowane materiałem
obiciowym. Gdy występują dwa różne kierunki układu, badania
prowadzi się dla obydwu kierunków (wzdłużnego, poprzecznego).
Zastosowanie
metody badawczej - kolejnictwo.