FTP 7
Laboratorium
BADANIE ODPORNOŚCI NA
ZAPALENIE ZAWIESZONYCH PIONOWO TEKSTYLIÓW I FOLII METODĄ WG KODEKSU
FTP, CZĘŚĆ 7 IMO
Zasada metody.
Badanie zapalności pionowo zawieszonych tekstyliów i folii polega
na poddaniu pionowo umieszczonej próbki wyrobu włókienniczego
działaniu płomienia zapalającego i określenia czasu niezbędnego
do jej zapalenia.
Stanowisko do
badań reakcji na ogień pionowo zawieszonych folii i tkanin.
Stosuje się dwie metody oddziaływania źródła podpalania na próbkę:
- podpalanie powierzchni próbki dla wszystkich wyrobów objętych zakresem stosowania normy,
- podpalanie krawędziowe próbki dla wyrobów, które podczas zapalania powierzchniowego nie uległy zapaleniu.
W czasie badań określa się:
- czas podtrzymania palenia
- przepalenie krawędzi
- opad kroplisty
- długość zwęglenia lub uszkodzenia próbki
- opalenie powierzchniowe
Próbki do badań.
Próbki powinny być możliwie najbardziej reprezentatywne dla badanego materiału i nie powinny obejmować brzegów tkaniny. Do przeprowadzenia badania należy przygotować co najmniej 10 próbek każda o wymiarach,
- długość 220 mm,
- wysokość 170 mm
z tego 5 próbek wyciętych w kierunku osnowy oraz 5 w kierunku watka. Tam gdzie tkanina ma po obu stronach różniące się powierzchnie, należy odciąć odpowiednia ilość próbek obu powierzchni do badania. Tkanina przed badaniem powinna być poddana procesowi starzenia. Próbki powinny być poddane klimatyzacji w temperaturze 20 ± 5°C. i wilgotności 65 ± 5 % przez czas nie krótszy niż 24 godziny przed badaniem. Bezpośrednio przed badaniem należy określić gęstość powierzchniowa badanego materiału (próbki)
Zastosowanie metody badawczej budownictwo morskie (zgodnie z wymaganiami Kodeksu FTP część 7 IMO).