PN ISO 3795 R118z6

Laboratorium

BADANIE SZYBKOŚCI POZIOMEGO SPALANIA MATERIAŁÓW METODAMI WG PN ISO 3795 I ZAŁĄCZNIKA 6 REGULAMINU 118 EKG

Zasada metody.

Próbkę w pozycji poziomej poddaje się przez 15 s działaniu płomienia o małej energii. W czasie badania określa się czas palenia się i długość spalonej części próbki.

Stanowisko do badań szybkości poziomego spalania materiałów stosowanych wewnątrz pojazdów.

Na podstawie zmierzonych czasów osiągnięcia przez czoło płomienia punktów kontrolnych oblicza się szybkość spalania V.

Uwaga. Do oceny klasyfikacyjnej bierze się tylko szybkość spalania poziomego dla przypadków, w których płomień osiągnął ostatni punkt kontrolny lub koniec próbki.

Próbki do badań.

Z badanego materiału należy pobrać co najmniej pięć próbek. Z materiałów mających różne stopnie palności w różnych kierunkach należy pobrać po pięć (lub więcej) próbek w każdym kierunku. Jeżeli materiał jest dostarczany z metra, to należy odciąć część co najmniej 500 mm wzdłuż szerokości materiału. Z części tej należy wyciąć próbki co najmniej 100 mm od krawędzi materiału i w równej odległości od każdej innej krawędzi. Z gotowych wyrobów należy pobierać próbki w taki sam sposób, jeżeli kształt wyrobu na to pozwala. Jeżeli grubość wyrobu jest większa niż 13 mm, to należy ją zmniejszyć do 13 mm, mechanicznie od strony, która nie jest widoczna w przestrzeni użytkowanej przez osoby. Materiały zespolone powinny być badane tak, jak materiały o jednorodnej strukturze. W przypadku materiałów wykonanych z warstw o różnej budowie, które nie są materiałami zespolonymi, wszystkie warstwy materiału do głębokości 13 mm od powierzchni skierowanej do przestrzeni użytkowanej przez osoby powinny być badane oddzielnie.

Wymiary próbek.:

długość (356 ± 2) mm,
szerokość (100 ± 2) mm

Zastosowanie metody badawczej - pojazdy samochodowe (zgodnie z wymaganiami Regulaminu 118 EKG, Załącznik 6)