PN-EN 60695-11-5

Laboratorium

BADANIA ODPORNOŚCI NA ZAPALENIE MATERIAŁÓW/ WYROBÓW OD PŁOMIENIA PALNIKA IGŁOWEGO METODĄ WG PN-EN 60695-11-5

Zasada metody.

Badanie odporności na zapalenie materiałów od płomieni palnika igłowego wykonuje się w celu określenia zagrożenia pożarowego tworzyw sztucznych stosowanych w wyrobach przeznaczonych do stosowania w urządzeniach i przyrządach (np.: w obudowach i oprawach niektórych urządzeń elektrycznych). W pewnych warunkach, np. na skutek prądów upływu płynących po ścieżkach przewodzących, przeciążeń podzespołów lub części. a także wadliwych połączeń. mogą również powstawać płomienie. Płomienie te mogą rozprzestrzeniać się na sąsiednie części palne. Płomień probierczy przykłada się do tej części powierzchni próbki do badań, na którą najprawdopodobniej mogą oddziaływać płomienie, powstałe w czasie normalnego użytkowania lub w warunkach uszkodzenia. Najczęściej stosuje się oddziaływanie powierzchniowe lub krawędziowe.

Stanowisko do badania odporności na zapalenie materiałów/wyrobów od płomienia igłowego.

Jeżeli norma wyrobu nie podaje czasu oddziaływania to stosuje się czasy oddziaływania płomienia probierczego na próbkę zalecane normą badawczą: 5s, 10s, 15s, 20s, 30s, 60s lub 120s.

Ocena wyników.

Jeżeli w normie wyrobu nie podano inaczej, uważa się, że próbka do badań przeszła z wynikiem pozytywnym próbę płomieniem igłowym, gdy jest spełniony jeden z następujących warunków:

Nie nastąpiło palenie się lub żarzenie próbki do badań ani nie zapaliła się podkładka lub bibułka.
Palenie się lub żarzenie badanej próbki i otaczających ją części wygasa wciągu 30 s po odsunięciu płomienia igłowego, to znaczy t_b < 30 s. Również otaczające części nie spaliły się całkowicie ani nie zapaliła się podkładka lub bibułka.

Próbki do badań.

Jeżeli jest to możliwe, jako próbkę stosuje się urządzenie, podzespół lub element. Jeżeli nie jest możliwe wykonanie próby na podzespole lub elemencie wewnątrz urządzenia, należy wykonać ją na próbce do badań wyjętej z urządzenia. Jeżeli próbką jest część wycięta z większego urządzenia, należy zwrócić uwagę, aby w tym szczególnym przypadku płomień probierczy nie został przyłożony nieprawidłowo, np. do krawędzi powstałej po przecięciu. Jeśli jest to wymagane w normie wyrobu, próbę wykonuje się w więcej niż jednym punkcie tej samej próbki do badań. W takim przypadku należy zadbać, aby wszelkie uszkodzenia spowodowane wykonaniem poprzednich prób nie wpływały na wynik następnej próby. Jeżeli w normie wyrobu nie podano inaczej, próbę wykonuje się na trzech próbkach do badań.

Zastosowanie metody badawczej - budownictwo lądowe (wyroby elektryczne)