PN-EN 60695-11-20 UL 94

Laboratorium

BADANIA ODPORNOŚCI NA ZAPALENIE MATERIAŁÓW/ WYROBÓW OD PŁOMIENIA PALNIKA O MOCY 500W METODĄ WG PN-EN 60695-11-20, UL 94

Zasada metody.

Badanie odporności na zapalenie materiałów od płomieni palnika o mocy 500W wykonuje się w celu określenia zagrożenia pożarowego tworzyw sztucznych stosowanych w wyrobach przeznaczonych do stosowania w urządzeniach i przyrządach (np.: w obudowach i oprawach niektórych urządzeń elektrycznych). Poziom stwarzanego zagrożenia pożarowego określają klasy: 5VA i 5VB. Wymieniona klasyfikacja jest tożsama z amerykańską klasyfikacją UL 94: UL 94 5VA i UL 94 5VB, ponieważ badania przeprowadza się identycznymi metodami.

Stanowisko do badania odporności na zapalenie materiałów/ wyrobów od płomienia palnika gazowego o mocy 500 W

Próbki materiału/wyrobu bada się w pozycji pionowej (metoda A) i pozycji poziomej (metoda B). Czas podpalania próbki płomieniem palnika gazowego o mocy 500 W wynosi dla każdej pozycji 5 razy po 5s. W czasie badania określa się czas palenia się i żarzenia się próbki oraz występowanie opadu w postaci palących się kropli lub fragmentów badanego materiału. W metodzie B należy określić, czy wystąpiło przepalenie próbki.

Ocena wyników. Na podstawie zachowania się próbek w postaci prętów i płytek materiał należy sklasyfikować jako 5VA lub 5VB (5V = palenie pionowe), zgodnie z kryteriami podanymi w tabeli.

Kryteria	Kategorie
Kryteria	5VA	5VB
Indywidualny czas palenia się płomieniem własnym plus żarzenie się (t₁+ t₂) każdej próbki w postaci pręta po piątym przyłożeniu płomienia	≤ 60 s	≤ 60 s
Czy wystąpił zapłon podkładki bawełnianej dla którejkolwiek próbki ?	Nie	Nie
Czy próbka spaliła się całkowicie?	Nie	Nie
Czy wystąpiło przepalenia którejkolwiek płytki?	Nie	Nie
Jeżeli wyniki próby nie są zgodne z podanymi kryteriami, to materiał nie może być klasyfikowany tą metodą.

Próbki do badań.

Badaniom poddaje się próbki w postaci prętów prostokątnych o długości 125 mm ± 5 mm i szerokości 13 mm ± 0,5 mm i w postaci płytek o długości 150 mm ± 5 mm i szerokości 150 mm ± 0,5 mm o minimalnej grubości dla danego wyrobu (preferowane grubości: 0,75 mm; 1,5 mm; 3,0 mm; 6,0 mm i/lub 12 mm). Grubość próbki nie powinna przekraczać 13 mm. Dopuszcza się wykonanie badań dla innych grubości pod warunkiem, że zostanie to zaznaczone w raporcie. Brzegi próbek powinny być gładkie, a promień zaokrąglenia krawędzi nie może przekraczać 1,3 mm.

Do wykonania badania należy przygotować 20 próbek w postaci prętów i 12 próbek w postaci płytek.

Zastosowanie metody badawczej - budownictwo lądowe (wyroby elektryczne)