ISO 5660-1 FTP 10
Laboratorium
BADANIE INTENSYWNOŚCI WYDZIELANIA CIEPŁA, DYMU I MASOWEJ SZYBKOŚCI SPALANIA METODAMI WG ISO 5660-1, KODEKSU FTP CZĘŚĆ 10 I PN-EN 45545-2
Zasada metody.
Próbkę badanego materiału w pozycji poziomej poddaje się, w obecności iskry zapalarki inicjującej spalanie, działaniu strumienia cieplnego wytwarzanego przez stożkowy promiennik elektryczny i pomiarze zmian stężenia tlenu w gazach spalinowych. Na podstawie zmian stężenia tlenu określa się intensywność wydzielania ciepła.
Stanowisko do badań intensywności wydzielania ciepła w czasie rozkładu termicznego i spalania materiałów
W trakcie badania, wielopunktowy zintegrowany system kontrolno-pomiarowy stanowiska, rejestruje wszystkie wyniki zmierzonych wielkości pośrednich. Na ich podstawie określa wartości końcowych parametrów klasyfikacyjnych. Zarejestrowane wyniki badań umożliwiają dokonanie zestawień w postaci tabel i wykresów oraz umożliwiają późniejszą pełną ich analizę.
Próbki do badań.
W wybranych warunkach rozkładu termicznego i spalania badaniu poddaje 3 próbki o wymiarach 100 mm x 100 mm. Grubość próbki nie powinna być większa niż 50 mm. Próbki należy pobierać tak, aby reprezentowały rzeczywisty układ użytkowy. W przypadku materiałów/wyrobów o grubości większej niż 50 mm, należy odciąć odpowiednią warstwę materiału od strony nie eksponowanej tak, aby grubość próbki, zmniejszyć do 50 mm.
Zastosowanie metody badawczej.
Zakres wyznaczanych parametrów i warunki rozkładu termicznego i spalania ustala się w zależności miejsca stosowania badanych materiałów:
- budownictwo morskie (zgodnie z wymaganiami Kodeksu FTP część 10 IMO dla jednostek szybkich),
- kolejnictwo (zgodnie z wymaganiami: R1, R2, R3, R5, R6, R7, R8, R9, R10, R11, R12, R17, R19, R20 i R21 normy PN-EN 45545-2).