PN-EN ISO 15025

Laboratorium

BADANIA OGRANICZONEGO ROZPRZESTRZENIANIA PŁOMIENI PO ODZIEŻY OCHRONNEJ METODĄ WG PN EN ISO 15025

Zasada metody.

Próbkę wyrobu w pozycji pionowej poddaje się działaniu małego znormalizowanego płomienia przez 10 s.

Stanowisko do badania ograniczonego rozprzestrzeniania płomieni po odzieży ochronnej.

Stosuje się dwie metody oddziaływania źródła podpalania na próbkę:

podpalanie powierzchni próbki,
podpalanie krawędziowe próbki.

W czasie badań mierzy się:

czas postępującego płomieniowego spalania,
czas postępującego żarzenia się badanego wyrobu,
długość zwęglenia.

Poza tym odnotowuje się występowanie:

opadu w postaci palących się kropli lub cząstek stałych palącego się materiału powodujących zapłon bibuły filtracyjnej,
przepalenia górnej krawędzi próbki,
przepalenia badanego wyrobu, w tym poszczególnych jego warstw dla powierzchniowego podpalania.

Próbki do badań.

Badania obejmują wyroby włókiennicze oraz wyroby przetworzone w postaci materiałów jednoskładnikowych lub wieloskładnikowych (powlekanych, pikowanych, wielowarstwowych, konstrukcji przekładkowych i podobnych układów. W każdych warunkach ekspozycji musi być badane minimum 3 reprezentatywne próbki wyrobu wyciętych wzdłuż i trzy w poprzek wyrobu. W przypadku podpalania powierzchniowego, gdy obie strony próbki różnią się znacząco od siebie a badania wstępne wykażą różnice w zapalności obu powierzchni, badania należy wykonać dla obydwu powierzchni. W związku z tym dokładna liczba próbek może być określona dopiero po wstępnych badaniach.

Wymiary próbek.:

długość (200 ± 2) mm,
szerokość (160 ± 2) mm,

Zastosowanie metody badawczej – odzież ochronna