PN ISO 5658-2 FTP 5
Laboratorium
BADANIE STOPNIA PALNOŚCI POWIERZCHNIOWEJ NIEMETALOWYCH MATERIAŁÓW METODAMI WG PN ISO 5658-2, KODEKSU FTP CZĘŚĆ 5 IMO I PN-EN 45545-2
Zasada metody.
Metodą przeznaczona jest do badania odporności na działanie zewnętrznych źródeł podpalania wszystkich palnych zewnętrznych powierzchni materiałów/wyrobów (powłok malarskich, powierzchni przegród, okleiny i okładziny, itd.). Powierzchnia próbki badanego materiału w pozycji pionowej poddawana jest w obecności płomienia inicjującego spalanie, działaniu strumienia cieplnego o znormalizowanym rozkładzie (od 50.5 kW/m2 do 1.5 kW/m2) wytwarzanego przez gazowy promiennik płytowy. Płomień rozprzestrzenia się wzdłuż próbki w kierunku zgodnym z malejącą gęstością strumienia cieplnego, do chwili samoistnego zgaśnięcia.
Stanowisko do badań stopnia palności powierzchniowej materiałów/wyrobów
W czasie badań określa się:
- krytyczny strumienia promieniowania cieplnego – KSP (CFE), który oznacza najmniejszą wartość natężenia napromienienia cieplnego powierzchni próbki badanego materiału, przy której zachodzi jeszcze płomieniowe jego spalanie, kW/m2,
- ciepło podtrzymujące płomieniowe spalanie - Qsb, charakteryzuje dynamikę rozprzestrzeniania się płomieni po powierzchni materiału w danych warunkach rozkładu termicznego i spalania. Im mniejsza jest jego wartość tym szybciej płomienie rozprzestrzeniają się po powierzchni, MJ/m2,
- intensywność wydzielania ciepła, kW,
- ciepło wydzielone przez próbkę, MJ.
Próbki do badań.
Badaniu poddaje się trzy reprezentatywne dla danego materiału próbki o wymiarach 800 mm x 155 mm o grubości nie przekraczającej 50 mm. W przypadku włókienniczych pokryć podłogowych do badań należy przygotować sześć próbek, w tym 3 pobrane wzdłuż kierunku wytwarzania wykładziny i 3 pobrane prostopadle do tego kierunku.
Zastosowanie metody badawczej:
- budownictwo morskie (zgodnie z wymaganiami Kodeksu FTP część 5 IMO),
- kolejnictwo (zgodnie z wymaganiami: R1, R2, R3, R4, R7, R11, R12 i R17 normy PN-EN 45545-2).