PN-EN 13823
Laboratorium
BADANIA REAKCJI NA OGIEŃ WYROBÓW BUDOWLANYCH, Z WYŁĄCZENIEM POSADZEK, PODDANYCH ODDZIAŁYWANIU TERMICZNEMU POJEDYNCZEGO PŁONĄCEGO PRZEDMIOTU METODĄ WG PN-EN 13823
Zasada metody. Badanie reakcji na ogień materiałów budowlanych metodą wg PN-EN 13823 określa potencjalny wpływ płonącego pojedynczego przedmiotu (np.: kosz na papier w kącie pomieszczenia) na rozwój pożaru.
Bada się równocześnie, tworzące narożnik, dwie próbki o wymiarach:
- krótkie skrzydło: (495 ± 5) mm x (1500 ± 5) mm,
- długie skrzydło: (1000 ± 5) mm x (1500 ± 5) mm
Źródło podpalania stanowi trójkątny piaskowy palnik gazowy o mocy 30 kW.
Stanowisko do badań reakcji na ogień materiałów budowlanych
Na podstawie zmian stężenia tlenu określa się intensywność wydzielania ciepła. W trakcie badania, wielopunktowy zintegrowany system kontrolno-pomiarowy stanowiska, rejestruje wszystkie wyniki zmierzonych wielkości pośrednich. Na ich podstawie określa wartości końcowych parametrów klasyfikacyjnych. Zarejestrowane wyniki badań umożliwiają dokonanie zestawień w postaci tabel i wykresów oraz umożliwiają późniejszą pełną ich analizę.
Na podstawie wartości rejestrowanych danych wyznaczane są wartości parametrów klasyfikacyjnych:
- wskaźnik szybkości wzrostu pożaru – FIGRA,
- ciepło wydzielone przez próbkę,
- całkowite ciepło wydzielone z próbki w okresie pierwszych 600s oddziaływania płomieni palnika głównego THR600s
- całkowitą szybkość wydzielania dymu,
- całkowite wydzielanie dymu z elementu próbnego w okresie pierwszych 600 s oddziaływania płomieni palnika głównego – TSP600s,
- wskaźnik szybkość wydzielania dymu – SMOGRA,
- rozprzestrzenianie płomienia po długim skrzydle elementu próbnego – LFS,
które są podstawą do ilościowego określenia europejskiej klasy reakcji na ogień A2, B, C lub D w oparciu o wymagania normy PN-EN 13501-1.
Próbki do badań.
Badaniu poddaje się trzy zestawy próbek.
Zastosowanie metody badawczej
- budownictwo lądowe (zgodnie z wymaganiami PN-EN 13501dla euroklas: A2, A2L,B, BL, C, CL, D i DL)